COP18 – 20 lat złej polityki klimatycznej Polski wg CAN International

COP18 – 20 lat złej polityki klimatycznej Polski wg CAN International

COP18 – 20 lat złej polityki klimatycznej Polski wg CAN International


28 listopada 2012

Organizacje pozarządowe z całego świata zrzeszone w międzynarodowej sieci Climate Action Network (CAN), podczas dzisiejszej konferencji prasowej w Doha, źle ocenili działania Polski na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu

Według CAN-u polski rząd upierając się na zachowanie swoich pozwoleń na emisje CO2 tzw. AAUs w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto blokuje porozumienie między państwami, a tym samym zagraża globalnej walce na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu. Aktualnie system handlu jednostkami do emisji nie generuje redukcji emisji z powodu nadmiaru uprawnień na rynku.

CAN przypomina, że na rynku znajduje się 13 mld ton pozwoleń przyznanych państwom za redukcję emisji dokonaną jeszcze przed podpisaniem Protokołu z Kioto (korzystne przesunięcie roku bazowego do 1988 zamiast 1990). Pozwolenia te, zdaniem CAN-u, nie są odzwierciedleniem wysiłku państw włożonym na rzecz redukcji emisji. Polska posiada 800 mln ton tych pozwoleń i stara się o przesunięcie ich do kolejnego okresu rozliczeniowego, czemu stanowczo sprzeciwiają się państwa rozwijające się. Według nich utrzymanie pozwoleń oznacza, że państwa najbogatsze nie będą miały de facto żadnych zobowiązań redukcyjnych w przyszłych latach.

W ocenie Koalicji Klimatycznej, zrzeszającej polskie organizacje pozarządowe, jeżeli rezygnacja z nadwyżek uprawnień nie wchodzi w grę, to konieczne jest znalezienie takiego kompromisu, który ochroni system handlu emisjami oraz poprawi wiarygodność krajów zobowiązanych do redukcji emisji, w tym Polski. Jednym z możliwych rozwiązań jest zgoda na wygaśniecie nadwyżki z pierwszego okresu wraz z końcem drugiego okresu rozliczeniowego Protokołu. Nadwyżka byłaby przeniesiona na drugi okres, ale nie wolno byłoby nią handlować – w ten sposób skorzystać z niej mógłby tylko kraj, który nią dysponuje i nie dłużej niż do końca drugiego okresu. Innym rozwiązaniem byłoby przyjęcie zasady „jedna tona za dwie”, czyli zmniejszenie nadwyżek wszystkich stron o połowę.

Zdaniem Koalicji polski rząd musi zacząć prezentować bardziej elastyczne stanowisko tym bardziej, że sprzedaż jednostek może okazać się niemożliwa, gdy będzie ich na rynku za dużo. A nawet, gdyby się udała, to przy niskiej cenie, zyski będą znacząco mniejsze od zakładanych.

Pełne stanowisko Koalicji Klimatycznej dotyczące COP 18 można znaleźć tutaj.